W dzisiejszych czasach za wszystko trzeba płacić, nic nie jest za darmo. Reklamotwórcy potrafią bardzo sprytnie przedstawić ofertę tak, by konsumentom wydawało się, że usługa jest za darmo. Przykładowo, oferują usługę za darmo przez 3 miesiące, a po upływie danego okresu, cena wynosi 'zaledwie’ kilkanaście złotych za miesiąc.

Takie sytuacje pojawiają się często w dziedzinie muzyki. Twórczość artystów muzycznych jest towarem, tak samo jak twórczość pisarska czy sztuka. Ma swoją cenę. Piosenki puszczane w radiu są wykupione przez daną stację, za płytę w sklepie płaci się niemałe sumy, nawet właściciele restauracji muszą opłacać puszczane na sali hity. To prowadzi do nielegalnego ściągania muzyki z Internetu, pobierania pirackich płyt itd.
Muzyka bez opłat to właściwie fikcja. Jednak jest na to pewien sposób, który jest praktykowany od paru lat w Internecie. Pojawiły i pojawiają się nowe programy i aplikacje oferujące muzykę za darmo. Strony internetowe takie jak YouTube są darmowe, jednak ich działalność opiera się na reklamach pojawiających się na stronie, czy na początku każdego filmu. Programy takie jak Spotify oferują twórczość artystów za darmo, jednak z pewnymi utrudnieniami w postaci przerywników reklamowych czy braku możliwości przewijania do następnej piosenki. Jeśli konsumentowi przeszkadza taka forma słuchania muzyki, dostaje on propozycję wykupienia konta VIP, które oferuje muzykę bez ograniczeń, wtedy brak jest wątpliwości, że słuchacz okrada artystę, nie płacąc za jego muzykę. Wybór pozostaje w rękach słuchacza.